Als jongste telg uit een gezin van vijf kinderen ben ik heel beschermd opgevoed. Mijn moeder zag veel obstakels en wilde deze zoveel mogelijk voor mij opruimen. Als kind was ik ook nog eens regelmatig ziek. Iets wat haar bezorgdheid alleen maar aanwakkerde. Hierdoor was er weinig ruimte om mijn eigen pad te bewandelen en had ik weinig zelfvertrouwen. Ik kreeg het gevoel mee dat ik zwakkeling was die niet voor zichzelf kon zorgen. Alle beslissingen werden voor me genomen en ik had niet de kracht om me hiertegen te verzetten. Als kind geloof je wat je omgeving over je zegt. Mijn moeder vertelde mij dat ik zwak was en een dagdromer. In haar ogen geen goede eigenschappen en dat liet ze me merken ook.
Op eigen benen
Op mijn 18e besloot ik dat het de hoogste tijd werd onder dit juk vandaan te kruipen. Ik ging het huis uit en vertrok naar Rotterdam. Daar ging ik in de zorg werken. De overtuigingen die ik als kind had meegekregen, speelden me echter behoorlijk parten. Ik vond het moeilijk om mijn eigen keuzes te maken. Ik was bang om afgewezen te worden en tegelijkertijd was er een enorme drang ik mij om mijzelf te zijn. Een behoorlijke innerlijke strijd die gebaseerd was op angst. Angst om niet goed genoeg te zijn, bang om niet aan de maatstaven van anderen te voldoen. Deze bezorgdheid beïnvloedde veel van mijn beslissingen.
Keuzes
Het heeft heel lang geduurd voordat ik besefte dat ik vaak keuzes maakte uit angst om de verbinding met anderen te verliezen. Tegelijkertijd wilde ik zo graag mijn eigen pad volgen. Dankzij de diverse opleidingen die ik volgde, leerde ik steeds meer over mijzelf en hoe deze overtuigingen mij in mijn vrijheid beknotten. Ik neem mijn angst serieus maar laat het niet langer mijn leven regeren.
Vrij leven
Ik gun jou ook een leven vrij van angst. Door je angsten onder ogen te zien en te beseffen dat ze soms doorslaan in hun drang jou te beschermen, kun je andere keuzes maken. Keuzes die echt bij jou passen, zodat je het leven kunt leiden zoals het voor jou bedoeld is.