Ken je dat, een warme zonnige dag en zo’n trek in een ijsje? Je trekt de vriezer open: leeg. Je kijkt op de klok, alle winkels zijn gesloten. Het benzinestation? Te ver weg en je hebt geen auto tot je beschikking. Je spreekt je jezelf toe dat het niet zo erg is. Dat het ook helemaal niet goed is voor je. Veel te veel suiker en je wordt er nog dik van ook. Ook de mensen om je heen zullen je vertellen dat er ergere dingen op de wereld zijn. Als je heel eerlijk bent, zul je merken dat je verlangen naar het ijsje er niet minder van geworden is. Je hebt het gebagatelliseerd, gerationaliseerd, weggestopt, maar ergens is het er nog steeds. In plaats van het ijsje neem je fruit, of een borrel, of seks. Kortom, je doet iets anders om je behoefte te bevredigen.
Teleurstellingen
Op dezelfde manier ga je om met de grote teleurstellingen in je leven. Eerst onderzoek je alle mogelijkheden om je dromen te verwezenlijken. Bijvoorbeeld om een partner te vinden, een kind te krijgen, gezond te worden, carrière te maken. Als dit ondanks al je inspanningen niet lukt, hou je jezelf voor dat het helemaal niet zo erg is. Dat er genoeg is om dankbaar voor te zijn. Natuurlijk zijn er altijd mensen die het nog zwaarder hebben. Je ontkent je verlangens en richt al je energie op een ander deel van je leven dat het gemis moet compenseren. Bijvoorbeeld als je ongewild kinder – of partnerloos bent dan ga je voor je carrière. De leegte die de onvervulde droom achterlaat, probeer je te compenseren met succes op een ander levensgebied.
Compensatie
Je vergeet je oorspronkelijke droom en als hij al boven komt drijven, bestrijd je dit met alle middelen die je tot je beschikking hebt. Totdat ook dit compensatieproject mislukt. Je wordt ontslagen, het opvoeden van een kind in je eentje is een stuk zwaarder dan je had verwacht of alle alternatieve geneeswijzen hebben niet het verwachtte resultaat. Het leven heeft je niet gegeven wat je wilde. Al je inspanningen zijn op niets uitgelopen. Je hebt gefaald en voelt je waardeloos. Alles wat je zo ver weg gestopt had komt weer boven. De leegte die je vermeden hebt, doemt levensgroot voor je op.
Wat ga je doen?
Je staat als het ware op een kruispunt, wat ga je doen? Tijd om de balans op te maken. Tijd om je dromen onder ogen te zien, ze helemaal er te laten zijn en er dan afscheid van te nemen. Beseffen en accepteren dat dit is wat het is. Niet langer strijden tegen wat je niet veranderen kunt, niet vluchten voor wat onontkoombaar is, maar het beest in de ogen kijken. Als je de moed hebt dit te doen, zul je merken dat je leven een stuk aangenamer word. Door niet langer te vluchten voor je verlangens maar ze (steeds opnieuw) te erkennen en te verwelkomen. Ook als je dromen niet vervuld worden, zul je je situatie uiteindelijk kunnen accepteren.
Een leven waarbij je beseft dat je eigenwaarde niet afhangt van wat je doet of hebt, maar door wie je bent. Los van relaties, werk, lichamelijk of psychische problemen of andere omstandigheden. Wat een verademing om jezelf en je situatie te accepteren zoals deze is.